တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ့လည္း ကိုယ္နဲ႕ တိုက္ရိုက္မပတ္သတ္ေပမယ့္ ေဖ႕ဘြတ္ ဖြင့္လိုက္တာနဲ႕(ေဖ့ဘြတ္ ရပ္ကြက္ထဲ ဝင္လိုက္တာနဲ႕)
ေျပာေန ဆိုေနႀကတာေတြကို ျမင္ရႀကားရတဲ႕ အခါ ဝင္ဝင္ေျပာတတ္တာ ကိုယ့္သဘာဝမဟုတ္ေပမယ့္ အခုလို လ်ွာယား လာတဲ႕အခါမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ဝင္ေျပာလိုက္တယ္ ။
" ေဗလုဝ "
ထူးျခားတဲ႕ ရုပ္ရည္ ( ေတာ္ေတာ္ မလွဘူးလို ့ေတာင္ ေျပာလို ့ရပါတယ္)ခႏၱကိုယ္နဲ႕ မလိုက္ဖက္တဲ႕ စကားလုံးႀကီးႀကီးေတြ ေျပာတတ္တဲ႕ ဇာတ္ေကာင္စရိုက္မ်ိဳး ရွိသူ ..ေဗလုဝ ကို ေပါ ္ကာစက ေတာ္ေတာ္ေလး သေဘာက်တယ္။ႀကိဳက္တယ္။
ေနာက္ပိုင္း ဟစ္ေဟာ့ ပုံစံေတြ ဝတ္ | အဂၤလိပ္စကား လုံး အသံထြက္ေတြကို အစပ္ဆက္ မရွိ စကားေျပာလိုလို ဘာလိုလို ခပ္တည္တည္ ျဖီးျဖန္းတဲ႕ သရုပ္ေဆာင္မႈေတြ နဲ႕ ေဗလုဝဆိုတာႀကီးကို အတင္းလုပ္ျပီး သရုပ္ေဆာင္လာတဲ႕အခါ မႀကိဳက္ေတာ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္ သူအခု အကယ္ဒမီရတဲ႕ကား ရံုတင္ေတာ့
သြားႀကည့္မိတယ္ ..။
မဂြမ္းပုံ ရဲ႕ သရုပ္ေဆာင္မႈ ဟာ ႀကည့္ေနရင္း ရင္ထဲမွာ
ဆို ့ဆို ့လာတယ္ ။ေရတြင္းႀကီးနားမွာ မိုးေဟကိုနဲ႕ဆုံလို ့ သူစကားေျပာတဲ႕ scene ေလးဆို သိပ္ခ်စ္စရာ ေကာင္းပါတယ္ ။ဗမာကားႀကည့္ျပီး မ်က္ရည္က်ရတဲ႕ကားက လက္ေရခ်ိဳးလို ့ရတယ္ ဆိုရင္ ဒီဇာတ္ဝင္ခန္းေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ ရဲ႕ ေနာက္ထပ္ လက္တစ္ေခ်ာင္း ခ်ိဳးခဲ႕ရတယ္။ႀကည့္ေနရင္း ကြ်န္ေတာ္
မ်က္ရည္က်မိတယ္။ ပါးစပ္ကလည္း "ခ်စ္လိုက္တာကြာလို ့ " ရယ္ျပီး ေျပာရင္း ေဘးက ဆရာမ ခ်မ္းကို ႀကည့္လိုက္ေတာ့ ဆရာမက လည္း ထူးထူးဆန္းဆန္း မ်က္ရည္ေတြက်ေနတယ္။
"သူ ပဲရ ရမယ္ " လို ့ က်ြန္ေတာ္ ရယ္ရင္း ေျပာေတာ့ ဆရာမက ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ ျငိမ့္ျပတယ္။
ဒီ အခန္းေလးမွာ မဂြမ္းပုံ ဟာ တကၠသိုလ္ ဂြမ္းပုံ မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ကယ့္ ရြာက ေတာသူမေလးပါ။သူ သိပ္ခ်စ္တဲ႕ အူတူတူ "ကုသ " က ရြာကို ခိုးေျပးလာတဲ႕ သူတို ့နဲ႕ အေသြးအေမြးက အစ ဘယ္လိုမွ မအပ္စပ္ တဲ႕ ျမိဳ႕သူေလးကို ေျပာေနတာဟာ သိပ္သနားစရာေကာင္းျပီး သိပ္လည္း ခ်စ္စရာေကာင္းပါတယ္ ။အဲဒီ မိန္းကေလး လဲမလို ျဖစ္ေတာ့ သူစိတ္ပူသြားတဲ႕သူ ့စိတ္ထားေလးကလည္း သိပ္ခ်စ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။ ဒီလို အေကာင္းျမင္စိတ္ရဲ႕ ခ်စ္စရာ ေကာင္းမႈကို ဒီလို အရသာထြက္ေအာင္ သရုပ္ေဆာင္ ႏိုင္တဲ႕ မဂြမ္းပုံကို ခ်ီးက်ဴးသလို ဒီလို ခံစားရေအာင္ ရိုက္ႏိုင္ခဲ႕တဲ႕ ဒါရိုက္တာ ကိုေဇာ္ ( အာရံုဦး) ကိုလည္း ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။
ျပီးေတာ့ ဦး " ေဗလုဝ " ..
ဒီကားမႈ သူဟာ ေဗလုဝ လုပ္မထားပါဘူး ။
တစ္ကယ့္ "ကုသ" ပါ ။
တစ္ကားလုံးမွာ ဒီလို ကိုယ့္ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဟန္
( အဲဒီဟန္ကိုပဲ ပရိတ္သတ္ကလည္း အားေပးခဲ႕ႀကတဲ႕ ေဗလုဝရဲ႕ပုံစံ)
အဲဒီ ပုံစံကို ေဖ်ာက္ျပီး တစ္ကားလုံး " ကုသ "
ျဖစ္ေနဖို ့ဆို သူေတာ္ေတာ္ အားထုတ္ခဲ႕ရမွာပဲ ။
သူဟာ ဒီကားမွာ သရုပ္ေဆာင္ ေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။
သရုပ္ေဆာင္ရတဲ႕ အမူအရာ ေတြ ကို ေလ်ာ့ႏိုင္သမ်ွ ေလ်ွာ့ခ် ထားရတာပါ။
အိမ္ေရွ႕ မွာ ႀကိဳးနဲ႕ တုပ္ခံျပီး ထုံးစံအတိုင္း သူ ့အေဖ ရဲ႕ ႀကိမ္လုံးစာ မိတဲ႕ အခန္းဆို သူ သိပ္ကို ေတာ္ပါတယ္။
သူ ခိုးလာတယ္လို ့ လူေတြ ထင္ေနတဲ႕ သူ ့မိန္းမရဲ႕ ေရွ႕မွာ ႀကီးေကာင္ႀကီးမား နဲ႕ ႀကိမ္နဲ႕ အရိုက္ခံရတဲ႕ အခါ သူက ထူးျပီး ရွက္ေနဟန္ အံ႕ႀသေနဟန္ မျပပါဘူး။
ဒီလို အေဆာ္ခံေနက် ဆိုေတာ့ ဒီလို အငံဳ႕စိတ္နဲ႕ ႀကီးျပင္းေနခဲ႕ရေတာ့ ဒီလို မ်က္ႏွာေပးေလးပဲ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ သူဟာ ဒီထက္ နည္းနည္းေလးပိုျပီး acting လုပ္လိုက္တာနဲ႕ ဒီ အရသာ ပ်က္ျပီ။
ဒါေပမယ့္ ဒီအခန္းမွာ သူဟာ အရသာရွိေအာင္ သရုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ႕တယ္။ေျပာ႐ရင္ သူဟာ ဒီကားမွာ တစ္ကားလုံး ကုသ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီကားမွာ ကြ်န္ေတာ္ အရသာရွိတဲ႕ ဇာတ္ကြက္ေတြကို အကဲျဖတ္ေတြလည္း သတိထားမိမယ္ ဆိုရင္
မဂြမ္းပုံ နဲ႕ ေဗလုဝအကယ္ဒမီ ရလိမ့္မယ္ လို ့ေတာင္
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ရြီွး လိုက္ေသးတယ္ ။
တစ္ကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ကိုေဗလုဝ တို ့ မဂြမ္းပုံ တို ့ ့နဲ႕ မရင္းႏွီးပါဘူး ။
ကုသ နဲ႕ ဂြမ္းစိမ္ ကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိခဲ႕ ရင္းႏွီး ခဲ႕ပါတယ္။
အခု ကုသ နဲ႕ ဂြမ္းစိမ္ တို ့ေႀကာင့္ ကိုေဗလုဝနဲ႕ မဂြမ္းပုံတို ့ အကယ္ဒမီ ရႀကျပီ။
ဘာေႀကာင္ ့ ညာေႀကာင္ ့ အကယ္ဒမီ ရႀကတယ္
ကြ်န္ေတာ္ စိတ္မဝင္စားဘူး ။အဲဒီလို အယုံအႀကည္လည္း မရွိပါဘူး။
သူတို ့ေတြရဲ႕ personal life ကို ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ အေရာင္ တစ္ခုခု နဲ႕ ထူးျပီး မခံစားပါဘူး ။ထူးျပီး စိတ္မဝင္စားမိပါဘူး ။
ဇာတ္ေဆာင္ပဲ ေျပာေျပာ ဇာတ္ပို ့လို ့ပဲ မွားမွား ဒါဟာ သတ္မွတ္တဲ႕ အေခါ ္အေဝါ ္ တစ္ခု
အသုံးအစြဲ အမွားတစ္ခုပါ ။
ေသခ်ာတာက သူတို ့ အႏုပညာ အရာမွာ မွန္ခဲ႕ႀကတယ္ ။ရိုးသား ခဲ႕ႀကတယ္ ။
ဒီ အမွန္တရား နဲ႕ ရိုးသားမႈ ဟာ သူတို ့ကို ျပန္ေစာင့္ေရွာက္တယ္ ..
ဒီ ႏွစ္ခု က သူတို ့ရဲ႕ academic ပဲ ..။
ကြ်န္ေတာ္ ေတာ့ ဒီလို ခံစားရတာပါပဲ ..။
ဘုဏ္းသိုက္
5: 4 : 2 0 1 6
